اشک
خدایا تو را شکر میکنم که اشک را آفریدی که عصاره حیات انسان است آنگاه که در آتش عشق میسوزم یا در شدت درد می گدازم یا در شوق زیبایی و ذوق عرفانی آب می شوم و سراپای وجودم روح می شود لطف می شود عشق می شود سوز می شود و عصاره وجودم به صورت اشک آب می شود و به عنوان زیبا ترین محصول حیات که وجهی به عشق و ذوق دارد و وجهی دیگر به غم و درد به دامان وجودم فرو می چکد .
اگر خدای بزرگ از من سندی بطلبد قلبم را ارائه خواهم داد و اگر محصول عمرم را بطلبد اشک را تقدیم خواهم کرد .